4
Yorum
29
Beğeni
0,0
Puan
388
Okunma
aylardan kasım,
kaybolan kaybolana
kaçıncı mevsim bu
durağan
önce güneş
ardı sıra mavi gökyüzü
haylaz haylaz uğuldayan rüzgar
nerdesiniz
kızıla boyandı orman
yapraklar hala dalında
derin bir sessizlik çınlıyor
kulaklarımda
mukayyet olamadığım aklım
düş’üm,
düşüncelerim durağan
hayat ağacının
çürüyen meyvaları
İğde kokulu evlerde
huzur tüten bacalarda
duman
gün, günden ayrı değil,
ayrılamayan yağmur
buluttan
zihnimde
kuruntulu bir desise ormanı,
alışkanlık işte;
can tende,
et tırnakta
bilinçsiz
fırtınalı bir geçmişin
enkazı kucağımda
sivrisineğe hasret
tenim,
hislerim
düş’üm, düşüncelerim
durağan
Abdurrahman güleç
Cevap Yaz