kanatları mı vardı, uçtu gitti şiir
yazmıştım göğü ve yeri
bu dize dize yazdığım defter yedi
gök yerli yerinde oysa
kurulduğu yere tükürür
hayır, değildir ak- pak yağan kar
her yere dolan parıltı
kim yedi şiirimi


yine güne düşmezdi bilirim
unutuluşun kollarında bir ozan
düşürürdü kollarını yere
yerden yerdi ekmeğini
çocuklarını büyütürdü
bir sevda gömülürdü yere
yaprağı kımıldar mıydı defterin
kim üzülürdü


kaç şiir böyle şansa kurban gitti
yoklar şimdi beyaz sayfalarda
bir hüzün dağıtır toplar içimi
bir kaygı yazma der
kaybolacak ağıtı
bütün eleştiri oklarını kendine çevir
yazma, yerden değersiz değeri
uzanır toplarım kırıntıları
bir şiir diğerinin yerini tutamaz
bir gün benzer mi diğerine

geri ver desem deftere
nasıl verir şiiri
bilmem koyar mıydı bir yere
yağan kar taneleri gibi..

19. 12. 2021/ Nazik Gülünay


Öğleden sonra buraya, E. defterine şiir yazmıştım.
Eleştirel güzel bir şiirdi. Paylaşa bastım ve gitti şiir,
üç- beş şiirim gibi. Çok üzüldüm.