1
Yorum
7
Beğeni
5,0
Puan
435
Okunma
Mevsim kış
Günlerden aralık
Sağım yıkık, solum kayıp
İliklerime kadar yaşıyorum yalnızlığı
Hiçbir aydınlık aydınlatamıyor
Karanlık dünyamı...
Bana veda edeli
Hiç mi hiç yaşayasım gelmiyor
Kan revan içinde her yerim
Yıllardır gidişine içiyorum
Küf tutmuş hayallerimin arasında
Hiç mi sevilmemiştim bilmiyorum...
Günlerim gün, gecelerim gece değil
Sensiz geçen zamanı
Gözlerimden dökülen yaşla uğurluyorum
Soruyorum kendi kendime
Hatam neydi de
Gitti diye...
Halimi gören dostlarım
Yeter artık
Buda geçer, biter, gider diyorlar
Güneş tekrar doğar kirpiklerine
Buna
Kader de, kader de bitsin diyorlar...
Şiir: Fuat İNCİR
5.0
100% (2)