0
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
2411
Okunma
Kalem bile yazamıyor yalnızlığımı
Hayallerim hüsran oldu
Bin parçaya bölündü içimde ki ben
Ela gözlüm
Sensiz yaşamanın ne anlamı kaldı ki...
Vakit gece yarası
Demli bir çay koydum bardağıma
Belki kendime gelirim diye
Gidişine çok ağladım
İçimde en büyük yara sen oldun...
Artık kilit vuruyorum kalbime
İdam ettim tüm şiirlerimi
Vedalara sığdırdım gözyaşlarımı
Bir yüreğim anlıyor beni
Bir İstanbul akşamında...
Gittiğinden beri
Takvim yapraklarını atmıyorum
Hani ölümüne sevmiştik birbirimizi
Hani mutlu günler bizimdi
Hayatımın içine ettin be sevgili...
5.0
100% (2)