ertelenmiş bir günün öğretisi idi zaman
tastamam işaretlediğim bir çetele
öykündüğümden öte
ötelediğim nefsi ve karanlığı
mevsimi yoktu solgun gönlümün
miadı dolmuş bir şiire idi yolculuğumun
bekasında tanıdık bir sima
aşkı kürediğim
gecikmiş bir intikam belki de
gözlerimi alamadığım bir mizansen
içimde çapraz duygular
adeta hububatı ömrün

dik yakalı bir şehir
surlarına serili binlerce şiir
serseri tayfası yüreğin
salkım saçak duygulardan
arda kalan sonsuz hece
kekeleyen evren
kalıbını basan şeytan ve nice muamma
saklı adeta satırların arasına
başımı yasladığım bir yoksunluk
tüten gözlerimin önünde
kayıp bir ceset ve çığlık
işte şüheda mazinin efkarı
çatlayan isyankarın ar damarı

sancılı söylemler
sekantında saklı bir asır
ifşa ettiğim ne çok sır
en çok da sırra kadem basan mutluluğun
tokası takılı aklıma
saçlarım ne örgülü ne dalgalı
taradığım kadar yalnızlığı
tevafuk eseri bu şiirin yolculuğu
tevekkül yüklü gönül ikliminde saklı
olsa olsa aşkın firarı
bir dolduruş bir söylem bir sunum
köpüren denizin saltanatı
elbet sonlanmadan ömür
sarılı kalacak her sihir
en çok da aşkın endamı
yakışan şaire
yakışık almayan bir rüzgar olsa da yazılmayanı
tefe tutan dizede saklı ihbar
ettiğinden de öte sancılı
bir geçiş gecenin firarı
gönlün de yarına dokunan endamlı yalnızlığı
haznesinde saklı gizi
en çok da iade-i itibarı şairin sevdalı mizacı