Bir düş idin sen düşen gözlerimden:
Gecenin laciverti o ıssızlık
Yağan sulu sepken
Gözlerimdeki ışığın da miadı dolmuştu madem…

Düztabandı şiirlerim
Bense yalın ayak koşup sevmiştim bir ömrün ertesi
Yıkılmışlığım ne ki?
Yakarışım da ruhumla eşlik edilesi
Şu makberi
Kaç kere imha etmek istedim
Ve işte o gündü sırra kadem bastığın
Bense aşka ve şiire parmak basmıştım
Yokluğunda yakardığım
Her yakarışımda yokluğa kavuştuğun…

Bir erdemdi oysa aşk ve sevgi
Bense aşkın gizli öznesi
Ruhumla örtüşen yalnızlığa
Kılıf geçirmekse yaşamak adına;
Yatışı günün
Yeşerdiği hüznün
Yaşardığı yüreğimin
Ve kıblemde saklıydın sen:
En derinde…

Bense en tepede uçan bir kuş gibi
Kırık kanatlarıma doğan ay ışığı
Ay ışığına âşık hasretim
Mademki sönmek bilmeyen bir yıldızdım
Her renktim de gecenin sivri dilli rüzgârı
Günde saklı gündelik telaşı

Haydan gelen huya giden sevgim
Mimozalarla sevişen cümlelerim
Oysaki bir güldüm ben
Bir kere daha gülebilseydim keşke
En azından soğuk duvarlara asılı mevsim gibi
Mevsimin nezlesi sözcüklerim
Neşrinde yangının
Bir kıvılcımdan çok ötesi…



DOSTLARDAN İNCİLER...

İsminizle bile kokar gülünüz
Her zaman sevgiyi yazar eliniz
Doğru olan şeyi söyler diliniz
Gülleri açtırmak için gülünüz...(Teşekkür ederim Şükrü Atay Hocam)



Gülüm denmiş ismi,Gül’den narince,
Ruhu yılkı atı,gönlü özgürce,
Dökülür kelamı,kendi halince,
Dili gül-zar’da gül,sevgiye teşne...(Teşekkür ederim Tuğal Kösemen Hocam)