4
Yorum
17
Beğeni
5,0
Puan
560
Okunma
DEDİ, GÜLDÜ
Cilveli, işveli afetin biri;
Fettanca bakarak “hey” dedi, güldü;
Dedim “mehtap sönük kalır yanında;”
“Öyle şey olur mu bey” dedi, güldü.
“Süzülen bakışın beni köz etti;
Yürekten damlayan, akan köz etti;
Tek seni seyreden, gören göz etti;”
“Yok mu başka yalan, say” dedi, güldü.
Dedim: “Allah seni övmüş, yaratmış;
Nurundan güzellik, muhabbet katmış;
Beni de emrine bir köle yapmış;”
“Bu ne sevgi böyle vay” dedi, güldü.
Dedim: “evinize zorla girerim;
Baban evde ise, seni isterim;
Naz ederse eğer alır, giderim;”
“Bu çılgın fikirden cay” dedi, güldü.
“Aman kız, gel etme, öldüm meraktan;
Yorgun ve susuzum, geldim uzaktan;
Uzat öpeyim şu kiraz dudaktan;”
“Al iyice öp de doy” dedi, güldü.
Osman Bölükbaşı Dara
5.0
100% (9)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz