Ne zaman yağmur yağsa
Hep canım acır
Takılır aklıma eski günlerim
İçimi hüzün kaplar
Bakarım geçen yılların ardından
Tutunacak ne bir dal var şimdi
Ne de uzanacak bir el
Yaprakları tek tek dökülmüş
Bir ağaç gibiyim...
Yavaş yavaş kırılıyordu dallarım

Ne zaman yaş günüm gelse
Eskiyi düşünürüm
Tek tek silinir hayallerim,düşlerim...
Sensizlik,hançer gibi saplanır ciğerime
Ölüm gibi gelirsin düşlerime
Gözlerimi açtığımda,sessizlik hakim olur
Esiri olurum geçmişin

Ne zaman eski resimlere baksam
İçimin ürperdiğini hissederim
Nostalji doludur hepsi
Konuşan dilimin suskunlaştığını hissederim
Kalbimin küt küt attığını duyarım
Umut ışığının yanmasını
Güneşin doğacak vakitlerini beklerim

Ne zaman aklıma düşsen
Fırtınalı bir yağmura döner gözlerim
Yalnızlık yağmurlarının yağdığını görürüm
Yalnızlık kelimesini öğretir bana 
Yalnızlık şarkıları gelir kulağıma
Yazarken seni eskiyi kurarım kafamda
Bir başkaydım ben eskiden
Şimdi ise bambaşkayım🐋🐋🐋🐋