Tersine esince rüzgar başladı kaybedişlerim...
Adını koyamadığım sevgimi duyuramadım
Umutlar ekmiştim gönül bahçeme..
Yeşermedi,umudumu’ kaybettim,,
Yaralı yüreğime sığdıramadım
Bir başka kente uğurladım
Kim varsa yanımda
Umurlarında olmadığımı anladım

Hep benim suçummuş gibi lanse edildim
Ayak uyduramadım geçen zamana
Gecenin ilerleyen saatlerinde
Umut teknem yavaş yavaş yol almaya başladı
Yüreğim sevgiyle karışık mürekkep pompalarken…
Masum, safca sevdim,gitmesine boyun eğdim
Yüreğime düşen ateş topuna rağmen
Mutluluğunu istedim yürekten

Durmasını ne çok istedim geçen zamanın
Yalnız geçen mor akşamlarda
Garip suskunluk çöktü üzerime,,
Hayatım değişti bir gecede

Yarınlar artık umurumda değil
Her şeyi oluruna bıraktım
Ayakta kalmaya çalıştım
Sokağımda,,kuşların sesi yok oldu
İçimde ki savaş dinmeyecek biliyorum
Söküp içimden atmaya kalsamda
Hala ismini sayıklıyor ruhum
🐋🐋🐋🐋