1
Yorum
11
Beğeni
5,0
Puan
643
Okunma
Yarasına kadar dolmuşluğun
Sessiz isyanına şahitti gece
Aralık sabahları beklerken
Saçlarımın ölü beyazına
Astım çaresizliğimi.
İçime isimsiz umutlar serpiyorsun
Sahi, ne kadar daha ölüm kokar
Sayısız intihara yeltenmiş kanamalarım
Bir müebbet kafi mi dir?
Ketum yüreginin zindanına.
Şimdi yükünü almış
Bir bahçıvan misali sürgündeyim
Dogan güneşli ağarmalara
Dallarımın kırılmayacagı
Kızıla çalan topraklara..
Siyahinci/Y. Ş.
5.0
100% (2)
Cevap Yaz