yetim kaldı bu gece
Ali’nin Zülfikar’ı
üşüyor gece vakti ayazda
kınsız kalmış bedeni, üryanlarda

O Zülfikar ki heybetli,
bükmek pek bir zordur
girmiştir onca bedene
geçtiği bedenleri kese kese

Zülfikar yaklaşıyor bedenine
beden ölmeğe istekli
ölecekse elinden olsun ölüm
keskin ve sert kılıcın

kılıç dokundu bedene
beden ürperdi metalin hissiyle
sürtündükçe kılıç zerrelerine
kurtulmak istedi beden,
ten kafesinden

kılıç girdi bedenden
bedenin kesildi nefesi aniden
süzüldü kan gövdesinden aşağı doğru
beden yanıyor alev alev
çıkmasını istemiyor bedeninden
yıllar yılı hasret kaldığı keskin kılıcın

kılıç çekiliyor geriye doğru
beden akıtıyor hüznünü gözlerinden
kılıç tekrar giriyor bedene
beden bitap düşüyor
dizlerinin üzerine

öylece yığılıyor zemine
kılıç bedenin mabedinde
tükeniyor kanının son damlası bedenin
uçuyor beden, ruhunun ufkuna doğru

kılıç bitiriyor işini
geri dönüyor boynu bükük,
kınına giriyor yeniden
bekliyor kanını akıtacağı
başka bir beden