gül bahçesindeki güller içinde
bir gül gülümsüyor öylece
gül ki asil, elif gibi dimdik
boyun eğmez onu koparan her ele

Gülün beklediği el başkaydı
gül o ele koparılmaya razıydı
hevesliydi elin gövdesine değmesine
arzuluydu dikenlerini saplamaya ele
iştahlıydı dikenlerini sapladığı
narin elden akan kanı
yudum yudum içmeğe

el yaklaştı gülüne
avuçladı gülün dikenli gövdesini
sıktı iyice avucunu
parmaklarından süzülen taze kan
umurunda olmadan

el çekti gülü kendine doğru
gülün yüreği yerinden oynadı
kökleri kesildi topraktan
başı döndü semada süzülürken
elinin elinde

el söktü gülü topraktan
kökünü kazıdı dikenli çiçeğin
kaldırdı onu semaya
aldı götürdü uzaklara

el şişe oldu doldu suyla
şişenin ucu aç açıkta,
el koydu gülü şişeye yavaşça
gül kana kana içti şişenin suyundan

şişe kavuştu gülüne
gül kavuştu şişesine
birlikte içiyorlar
hayat veren suyu
güle ve şişeye...