Yorgunluğumu atmak için
Oturdum bir kır kahvesine
Hava soğuk,gece ayaz burada
Yan masada,başı öne eğik bir kadın
Bir eli şakağında,bir elinde sigara
Dalmış derin düşüncelere
Belli ki çok mutsuz
Acıyla yoğrulmuş hamuru
Karışmış içine bir de yalnızlık
Teselli aramak,sırtını dayamak
Başka omuzlarda ağlamak istemiş

Kalkıp masamdan yaklaştım yanına
Derdini sormak istedim
Baktı gözlerime
Başladı anlatmaya
Benim gibi ne zaman canı sıkılsa
Oturup kafa dağıtırmış burada
Başka denizlere yelken açarmış
Bomboş duvarlar varmış odansında
Dokunsalar ağlayacak belli

Acımasız insanlar çıkmış karşısına
Hisssizdiler,duygusuzlar hem
O anlatıyor,ben dinliyorum
Ne kadar anlatmak istese de kendini
Nefesi kesiliyordu zaman zaman
Uykusuz gözlerde hıçkırıkların gözyaşlarına
Gözyaşların denize kavuşuyordu deltalarında
Bir volkan kaynıyordu
Okyanus keşfediyordu içinde
Ağlamaklı haliyle

Acılarını büyütüyordu içinde
Dalgalar vuruyordu sahillerine
Yapma,bırakma kendini boşluğa dedikçe
Her acısı kasırgaya dönüşüyordu
Yağmur getiriyordu eteklerine
İhanet dolu gecelerde kısır döngü gibi
Dönüp dolaşıyordu içinde

Karanlık sokaklarda
Uçsuz bucaksız bir uçurumlarda
Bir ayağı sallanırken boşlukta
Sinsilikler dolanıyordu arkasında
Gece
Hiç olmadığı kadar zifiri karanlık oldu
Esen rüzgarın uğultusu kulaklarında
Belli ki korkak ve heyecanlı
Bu,sanki bir fırtınanın habercisi
Dudaklarından dökülen sözcükler
Titrek,kalemler yazmak istemiyorcasına
Sıkkın, bıkkın ve gergin bu gece
İyi geceler dileyip
Ben uzaklaşırken yanından
O yine yalnız kaldı
Ayağı kırık tahta masada

19,10,2020

🐋🐋🐋🐋