Gözlerindeki masumiyetti beni sana bağlayan
İçimi titreten
Her gece düşlerimi renklendiren
Bir serçenin kanat çırpışı gibi
Özgürdü sana olan aşkım
Sensizliğimde
Yaralarımı iyileştirmeyi öğrendim
Kolay mı yalnız yaşayabilmek
Dört duvar arkasından bakabilmek?
Güzellikleri paylaşmak kolaydır
Benim için değerli olan
Yalnızlığımda yanımda kimlerin olacağıdır
Mor akşamlarda bir sızı kalır içimde
Güçlü kalplere ödül gibidir yalnızlıktır

Bu akşam izin verdim
Gözyaşlarımın sel gibi akıp gitmesine
Geceleri yastığıma gömülüp ağlamasına
Gözyaşlarım hançer misali saplansın bağrına
Her gidenin ardından aradım mutluluğu
Karlı dağların ardına sıraladım umutları
Bir gün kalbimi donduracağını hesap edemedim
Düşünmedim o serçenin kanadının kırılacağını
Gökyüzüne sıralanan yıldızların
Bir gün söneceğini düşünmedim

Bugüne karışıp dünü unutamadım
İçimde,durdurak bilmeyen yangını söndüremedim
Bir zamanlar ’nefes’ diye içime çektiğim kokunu
Kaybedişlerimin içinde arıyorum şimdi
Öyle manasızca,anlamsızca gittin
Gururumdan
Sana gitme bile diyemedim
Okumayacak olsan da kelimelerimi
Seni sensizken yaşamak
Bu kadar zor olmamalıydı
🐋🐋🐋🐋