Kaç acıdan geçer insan,
Neler yaşar,
Hayat boyu zorluklarla
Mücadele eder,
Yıldığı, yorulduğu
Ve hatta ölmeden
Öldüğü anlar olur..

Zamanın içinde bir yerlerde,
Kaderin izinde yol alırken,
Kayıpları ne çoktur,
Çoğunluğun içinde,
Yalnız başına kanat çırpmanın adıdır,
Anka Kuşu..

Kendine olan inancını yitirmemenin,
Erdem ile yaşama gayretinin,
Kendi doğrularına sadık kalmanın adırır,
Anka Kuşu olmak..
Herkes üstüne gelse de,
Her şey kötü gitmiş olsa da,
Acının dibine vurmuş,
Yangınlar içinde kavrulmuş,
Belki de ordan oraya
Umutsuzca savrulmuş,
Olsan da..

O yangının içinden,
Çıkmanın kendini acılardan,
Dönüştürmenin ,
Ve her dönüşümün insanı,
Olgunlaştırıp ruhunu beslemesinin,
Sonucudur Anka Kuşu..

Herkesin kendi içinde var olan,
O ilahi gücün,
Ruhlarımıza verdiği
Bir güçtür,
Fark ettiğimiz noktada,
Yeniden küllerimizden,
Doğuşun ve kanat çırpmanın
Etrafımızdaki güzellikler ile
Kendi güzeliğimizin,
Farkında olma bilinci
İşte ! Budur Anka Kuşu olmak..

Ve sen şimdi bu şiiri okuyan,
Kalk ayağa,
Yeniden başla,
Önce kendinden başla..
Sen ne kadar güçlü olursan,
Etrafına faydan da o derece
Sen ne kadar iyi olursan,
İyilik senden yana..
Yorulduğun ve pes ettiğin an da,
Tüm bunları hatırla,
Bir Anka Kuşu misali,
Yeniden kanat çırp,
Kendi efsanenin kahramanı ol
Ve sakın yılma ..

Şiir: Gönül Çeşli
30.11.2021