Seni sen getirdin önce bana
Yaprakların sarardığı
Sevilerin kızıllandığı
Dalgaların poyrazlandığı bir mevsim
Yaprak yaprak
Yağmur yağmur
Ve korkunç bir fırtınayla

Seni sevmelerin getirdi önce bana
Yeşil dalların yalnızlandığı
Kuru ağaçların beyazlandığı
Yüreklerin titrediği bir mevsim
Zincirlendim sana,
Ellerim de kelepçe ayaklarımda pranga
Sürgülendi gözlerim
Her bir yanımdı sevdan

Seni
Bakışların getirdi önce bana
Gökyüzünün ağladığı
Toprakların yeşillendiği
Duyguların renklendiği bir mevsim
Göremez oldum önümü
Koşamaz oldum yolumda
Duyamaz oldum yaşamı
Ne var ne yok
Unuttum, unuttum hepsini
İhanet ettim her şeye
Hep sendim, hep seni yaşadım
Her gülüşte her öpüşte

Seni
Tutkularım getirdi önce bana
Sevmelerin tutkum,
Yokluğun oldu, yarınlarım
Sevi tomurcuklarının
Bombardımanıydı
Üzerimde ki her buse,
Özgürlüğüm, benliğim
Her bir yanım pare pare
Ah be bir tanem, ne zormuş
Ne zormuş, senle aşkı yaşamak
Ne kadarda zormuş

Seni
Senle yaşadım hep ben
Ve öyle bencilleştim ki bu mevsim
Hissetmez oldum açlığımı,
İçime gömdüm kavgalarımı
Bir bir susturdum, direnişlerimi
İhanet ettim emeğime, ekmeğime,
Sırtımı döndüm yarınlarıma

Hep sendim ben, hep seni yaşadım
Sanki prangalandım sana bu mevsim
Yıllandım bakışlarınla o sevi mahzeninde
Yitirdim kendimi
Özgürlüğümü benliğimi yitirdim
Ah be nar tanem, Ah be nur tanem
Ne zormuş senle aşkı yaşamak.
Ne kadar da zormuş

İşte böyle..
Özgürlüğün yitirilişi,
Bitişi onun sevinin tatlı kucağında
Ve bencilliğin başlayışı
Salt kendini düşünmek,
Salt seni ve aşkı düşünmek
Ah be. bir tanem ne kötü,
Ne kadarda kötü
Düşünülecek, yolunda koşulacak
O kadar uğraş varken..
Sevilerin prangasında bir kürek mahkumu gibi
Hep seni düşünerek yaşamak
Ne kadar zor,
Ne kadar da zormuş be arkadaşım.

25.12.1973:Band.