Penceremden uzanıyorum
Mavi bulutlara
Biraz parçalıyım,
Biraz da gözlerim
Buğulanmış kaldırımlarda

Kuşlar seslenir,
Senin tattırdığın acılar ve
yoklukluğuna.
Dalların arasında bir uğultuyla
Yavaşça bir rüzgar esse.
Yeşersem, çiçeklensem
Yemişlerim olsa..
Mevsimler adım olsa
Hepsini ayrı ayrı içimde solusam..
İçimdeki seni yaşasam.

Deniz dalgalandı, ürperdi bir anda
İçini çekti...
Hayat içimize bir şarkı fısıldadı
Bembeyaz sayfa açmış umuda.
Üzerimizde hatıra bulutları geçti.
Saygı durarak eğilerek şarkımıza....

Turuncu,mavi bulutlar
Eşlik etti notalarda.
Coştukça elleri yarınlara
Değdi.
Mutluluk yağmurları yağdı
Sonra,
Fırtına korkuttu bizi gözleriyle
Toprakta bir şey bırakmam
Dercesine...

Papatyaları gördüm
Temiz sevgilerinden bahsettiler
Dua ettiler sarı başları gökte...
Nilüfer ’di
Gözüme takılan
Özgürlüğün simgesiydi.
Dokundu hemen ikimize..

Akasyalar gökyüzünde süzülen
Kuşlar gibi seslendi
Dallarından...
Gönül diliyle
Konuştun
Akasya ve sen....
Hüzün kokan gözlerinle
Çekip gideceğim dedin
Bu şehirden...

MERYEM KARAPINAR