Kara bulutlar, çöker omzuma,
Gücendim, bana, hiç acımadılar,
Eski hatıralar, öylece yerin de,
Gitmedi kaderim, ben de durdular…

Nehirler coşup, akıp giderken,
Dediler:” Senin ki, birazcık erken”
Bense ağladım, eller gülerken,
Beni böyle dertten, derde saldılar…

Ayna da bu yüzüm, kara bir duman,
Elim de çare yok, hallerim yaman,
Yüzünde ki çizgiyle, pek bahtsız kalan,
Yaz gelir derken, kış ta kaldılar…

Düşmüşüm yoluna, yüreğim tutsak,
Boğazdan geçmez ki, su ile yutsak,
Yalnızlık batağın dan, pek çabuk çıksak,
Yüzeyi göremedim, derinlere saldılar…

Bir demet mor menekşe, biraz da gülden,
Fayda sağlamaz ki, ne gelir kem den,
Gelecekti bir haber, belki de senden,
Postacı gelirken, önü ne durdular…

Bir sürü der de, bir tek şansım yok,
Ayrılık yolundayım, ne den bahtım yok,
Kurulup oturacak, gönül tahtım yok,
Biraz sevgi istedim, ben den çaldılar…




Veysel Kimene
Sevda Şairi
(Kemal Yenice)

02.09.2012

Eskilerden
Bloğum dan paylaşım