Benim de kendime göre gizemlerim vardı
Benim de kendimle ağladığım hüzünlerim
Ve seninle hayali kurduğum dünyam vardı
Benim de hayata yenilmişliğim vardır…

Bırak ellerimi tutmayı ve arkana bakmadan git
Ben hüzünlerime ortak aramadım ki
Sana mutlulukları vaat edemem beni bana bırak
Benim de sevgiye aç kaldığım senelerim vardı

Ben de tutsaktım bir zamanlar o tatlı sözlerine
Vurgundum o gözlerinde ki bakışlarına
Kendime hiçbir pay almadan her şeyimi sana vermiştim
Benim de kül olup yandığım sevdalarım vardı

Aşkı sevdan ile yanarken ben böyle;
Yaşarken diri diri ölmeyi öğrendim öylece
Hangimiz mutlu kaldı bu yaşananlardan
Bak şu halimize...
Benim de aşka ölümüne umutlarım vardı


Benim de bana göre sitemlerim vardı
Kaybettiklerime geri dönüşümsüz yıllarıma
Sana sevgili diye sana kucak açtığıma
Benim de pişman olduğum aşklarım vardı

Körü körüne üzerine yürüdük isimsiz bir sevdaya
Kavuşma günlerini yana, yana beklerdim bıkmadan
Bir savaşın yorgunluğu üstümden atmadan
Benim de bu eylemlerden kaybettiklerim vardı
Z.DEVRİM/ 21/ 12/ 2006