1
Yorum
10
Beğeni
0,0
Puan
494
Okunma
dudaklarım narların kanama zamanı
içimde rast perdesinde bir hicaz
dağlar harami
kısıklar susuz
kanatlarına veda ediyor kelebekler
ben yolların dilini öğreniyorum
gözlerinle içime dokun anne
türkülerin yorulduğu yerden
artık kuşlardan sonra yapraklar da
düşüp sonbaharın ardına
sararmış hüzünleri döke döke
gidiyorlar
ben harflerini öğreniyorum güzün
düşüp yollara sen de gitme anne
rüzgâr kışı bestelerken
ağzımı kum zambaklarına batırıp
endemik mevsimlerde boğuluyorum
bir tek kuşlar anlıyor beni
neden kimse gökyüzüne bakmıyor anne
12.11.2021/ Antalya
Sıtkı Özkaya
Cevap Yaz