Gülşen’in gülleri,bülbülü gözler
Sensizlik koynunda,tükendi gecem.
Dalında hep soldu,tüm kızıl güller,
Yine sensiz geçti,bir siyah gecem.


Seni düşündüm de,hayalin kurdum,
Seher rüzgarından,kokunu aldım,
Geçen turnalara,haberin sordum,
Yine sensiz geçti,bir siyah gecem.


Gonca vermiş dalda,bülbül aradım,
Keder tarağıyla,saçım taradım,
Ne kendime ne de,sana yaradım,
Yine sensiz geçti,bir siyah gecem.


Sensiz gecelerim,hepsi de kara,
İlgıt ılgıt kanar,sinemde yara,
Yokluğun çevirir,sevdamı zora,
Yine sensiz geçti,bir siyah gecem.


Köz derinde yarim,canım yanıyor,
Gönül incecikten,durmaz kanıyor,
Hazan sonu bahar,gelir sanıyor,
Yine sensiz geçti,bir siyah gecem.


Gönül efkarından,badeler içer,
Sanma ki bu yara,üfleyip geçer,
Hüsrana uğrayan,gönül sus seçer,
Yine sensiz geçti,bir siyah gecem.


Maziden geceler,anıp özlenir,
Uykusuz gecede,yolun gözlenir,
Cana derman olan,canın özlenir,
Yine sensiz geçti,bir siyah gecem.


Sen yoksun ya şimdi,geceler siyah,
Ömür tükeniyor,gel gör ki eyvah,
Sen yoksun ya bil ki,sevdama günah,
Yine sensiz geçti,bir siyah gecem.


Tuğal KÖSEMEN
28.Ekim.3021


Dost kalemden: teşekkürlerimle.
Bahar’da rengarenk açar çiçekler,
Uçuşur dağ tepe,börtü böcekler,
Kardelenler yaslı,ölümü bekler,
Yine sensiz geçti,bir siyah gecem.
---- kardelen -1