Şiirler karaladım,
Bir sevdanın ardından,
Yüreğimin sesiydi,
Okuyanı ağlatan.
Ne ağlayanı,
Ne de,ağlatanı sordular...


İçimden gelen,en duygulu seslerle,
Canımdan kopan nefeslerle,
Yüreğimde bitmeyen sevgilerle,
Mısraladım adını,
Ne yazanı,
Ne de,yazdıranı sordular...


Gülen gözleriydi,
Hep yüzümü güldüren,
O güldükçe,
Ruhumdaki hüzünleri eriten,
Ne güleni,
Ne de,güldüreni sordular...


Dudağımda bir şarkıydı,
Hep anmıştım sözlerinde adını,
Dudaklarım hiç unutmaz,
Hiç silmezler yadını.
Ne söyleyeni,
Ne de,söyleteni sordular...


Umut çiçekleriydi o,
İçimde yedi renk açan,
Sevinçlerimde o vardı,hüzünlerimde o,
Kor ateşti sevdası,içimi yakan.
Ne yananı,
Ne de,yandıranı sordular...


Ben ki ; sevda denizlerinin kürekçisi,
Adımla anılır,sevdalarımın öyküsü.
Benmişim bu sevdanın,
Kandırılmış,korkusuz yürekçisi,
Ne kananı,
Ne de,kandıranı sordular...


Tuğal KÖSEMEN
27.Ekim.2021