Sessizliğin durduğu derinliktir,
İçindeki çığlıkları başlatan.
Belkide uzun uzun baktığın yerdir.
O anları tekrarlatan yaşatan.
Gözlerinde buğulanan yağmurlarla yoğrulan.
Feryadını duyamaz zincirlenmiştir duygular karanlıkta saklanan.

Sonbahar gazelleri gibi direniyor düşüncelerim.
Sessizliğime asılıyorum bakıyorum yine acizim...
Gemiler limana nasılda yanaşıyor kağıda yazdığım mürekkebim.
Yolculuğum içimde hirama çekildim bak yine münzeviyim.
Anlatamadıklarımda dalgalanan med cezirlerim.


Kuytu köşelerde kendimi saklayıp bulamayışlarım.
Batında haykırışlarım, zahirde sükut-u lalım..
Alçakgönüllükte, tevazuda sessizliğe daldım.
Dünyanın feryad eden zalimce sessizliğinde kulaklarımı tıkayamadım.
Zihinler karmakarışık, duygular karanlıklar
içinde beslenen zarım..

Gönlüm huzur bulmak istiyor cihanda.
Semaya kaldırdım ellerimi durdum duaya
Can oldum döndüm durdum divanda
Hakkı söyledim her mecliste söyleyemediklerim de kaldı figanım.
Kanıyor sinem şikeste olmuş gönül pencerem.
Kelimeler parçalanmış sessizlikte cümleleri yormuşum.
Her şarkıda mırıldanırken ben sözlerinde yaşamışım...