Kapıya dayandı hüzün nameleri,
Ellerimle ektiğim sevinç damlaları bir bir kuruyor.

Geceye bir masal bırakmak istedim.
Dünün cennet bekçileri,
Bugünün cehennem zebanileri
İncitti.
Bırakamadım.

Üç zaman önceydi,
Küllerinden doğuyordu hülyalarım.
Değişim varmış,
Değişmek...
Bilemiyorum değişen ne?

Şimdi yeni bir sevda masalı dayatıyorlar.
Sevdanın dayatması olur mu?
İnciniyor ruhum da bedenim.
Üzülme diyorum.
Üzülme!
Üzülmeden geçmiyor günler geceler.

Gözleri aydın olsun geleceği çalanların,
Gözleri aydın.
Geceye rehin oldu düşlerim.

Onca yaşanandan sonra
Dilime sus diyorum,
Sus!
Susmak da bir yere kadar,
Gönlümdeki yara öyle büyüdü ki!
Gökler ağlıyor.

Mahşere şurada ne kaldı,
Bir bir göçerken bedenler,
Ruhların buluşacağı o mahşeri kalabalığa bıraktım her şeyi.

Nasıl bilirdiniz diyorlar ya!
Nasıl bildiğim bende.
Binlerce soru,
Binlerce cevap
Dinleyecek yürek nerede?

Ya sen?...