Koynuma Değen Güneş
Koynuma Değen Güneş
menzilden çıkıldığında göz çukurlarımız acıyla dolu buğday taneleriyle döşenen yolda düz bir çizgi oluyor kılavuzumuz her koldan toz bulutları üstümüzde dilimizde çoğalan bilindik bir ezber hangi iyiliğin eteğine tutunsak ense kökümüzde haramilerin soluğu işte o anda çoğalıyor karabasanlar gösterişin uzuvları koptuğunda siliyorum bana ağır gelen bütün kayıtları tek çizgi çekerek hem de içi geçmiş akşam yaslanıyor bir dağın başına duvarda asılı, istifini hiç bozmayan yelkovan tersten okuyacaktı oysa zamanı zaman zaman taş üstünde taş bırakılmadı ki ortalıkta sinir uçları yanmış kör figüranlar ucu yanmış kadife tüyler asılı kapı kollarında kapı kolları bu yüzden renk renk renkli tüylerden olsa gerek teri soğumuş koynuma değen güneş ateşin kaç derece kaç kaç Vildan Poyraz Coşkun 20.01.2022 |