Kitaptır hepimizin hayatı,
Hikayelerimiz, farkı olsa da,
Okuyanlarımız aynıdır belki..
İnsan, insanı okumalı,
Okumak yetmez bazen,
Okuduğunu da anlamalı..
Hepimizin vardır, korkuları, kaygıları,
Yaprak dökeriz zaman, zaman..
Uğurlarız yakınlarımızı,
Bir kuru dal kalır, elimizde..
Başımız yaslı, gözümüz nemli..
Uçur gider içimizden, sevda..
Hiç olmadık an da,
Kılavuzu karga olanın, misalidir bazen,
Seçtiğin karakterler..
Kitabı ortadan okumak denir buna,
Anlamazsın o yüzden,
Zamanını ne için harcadığını..
Kolaya kaçarak varamazsın sonuca,
Emeksiz olmaz, olamaz
Hiçbir sayfa..
Güzellikler kendiliğinden gelmez,
Karışılıklı olmazsa, vefa
Sevda kalır hep kitabın ortasında..
Günü gelir, yağmur bulutları sarar,
Hüzün, hazan yerleşir satırlarımıza,
Günü gelir, içimizde yine açar tomurcuklar..
Sevdaya kanat çırpar kuşlar,
Bir ağaç kadar sağlam,
Sarar ve köklenirsin,
Yaşar ve görürsün..
İki kişiliktir aslında bütün bu macera..
Tek başına ilerlesen de, bazen..
Tatsız, tuzsuz, yavandır
Okuduğun satırlar..
Taa ki esas kız, esas oğlana kavuşunca,
İşte o vakit okumaya doyulmaz,
Öyle güzel bir eser çıkar ortaya..
Kalıcıdır eserin..
Meyvesi nesiller olan, nesillere ulaşan..

Şiir: Gönül Çeşli
03.10.2021