Ateş yüklü yağmurlar iniyor
Gözlerimin kanlı bulutlarından.
Bu gece camlarımda sağnaklar
Hiç durmayacak
Artık gülmek yaşamak için
Atmıyor nabzım.
Ben acı ayrılıkları yüreğinde
Geceleri gözlerinde taşıyan
Ağlayan kadın...

Akşamları getiren saatlerde yalnızdır kalbim
Ve, her seste ürperir içim
Her çalışında kapı , yandığında lambalar
O mu dur diye çarpıyor kalbim...
Ama yine yoksun, yine yoksun...
Kırılıyor tüm ümitlerim.

Gel artık !!!
Bırakma beni simsiyah gecelerde
Gel ! bitsin gözlerimin hicran yaşları.
Gönlüm hep sabır dileniyor
İnandığım taptığım Rab’bimden...
Hayalimde seni, seninle hayalini
Ve düşlerini kurarım hep
Gelmediğin bu kahrolası şehrin
Akşamlarında sensiz.

Gözlerime bakıyordu duvardaki resim
Hüzzam bir şarkı konuyordu dudaklarıma
Acı bir baldıran gibiydi umutlarım
Kuşlar gülüşürdü penceremde
Bana inat !
Ben kendimi sensizliğe prangalamıştım.

Gel desem neye yarar
Duyarmı ki o taş kalbin yar !
Şimdi acı bir şarkının
Bitmeyen nağmeleridir delen
Bitiren yüreğimin taa içini...
Sen yoksun diye ...
Akşamlar erken oluyor
Karanlık çabuk çöküyor
İşte yine seven kalbime ...

Sigaram ve kalemim tek dert ortağım benim
Tüketirim senli ümitlerimi
Ağıtlar yakasım gelir çaresizliğime
Yok olur gözlerimde dünya...
Seni benden koparan kaderi düşünür
Yaşamak bile gelmez içimden.
*
Aygün Deniz 3. Ekim . 2021