SES VER KAPTAN

Bir gemi kalkmak ister bu limandan,
Küf bağlamış ayakları,
Yarım azığı.
Ne haldesin kaptan;
Hangi denizde boğuldu gizin,
Sen hangi menzile dilbestesin.
Rüzgar izin istemeden vuruyor,
Güverten sahipsiz,
Güverten yaralı kaptan.

Ah kaptan kalbin diyorum,
Yamalı bir bohça,
Yoldan geçenlerin uğrak yeriyken,
Kök salmışlar dört bir yandan,
Hazan bürümüş buklelerini,
Yitik zamanlarını kemirmişler,
Kurumuş fesleğen,
Çürümüş merdivenler,
Ayuçlarının rengi sönük,
Bataran susuz,
Allah’a ısmarladık diyememişler kaptan.

Bir el pençe divan durduğun terketmemiş seni,
Bir tek O dinlemiş,
Bir tek O sevmiş.

Zuhur eden ayın şavkında dök nağmelerini,
Bir kıpırtı salıversin gönlün,
Küçücük bir u- mut,
Mevsim bahardır işte,
Sen bahar çiçeğisindir kaptan.

Dur sıtır et ahdimizi,
Nazarlar gelir yakamıza,
Nevbahar ruhumla,
Tutacağım elinden,
Bir ses ver kaptan,
Fısıltı gönder yanık bağrından.