ELVEDA ZAMAN

Yalacı bir bahar geziniyor
Eteklerimde
Buğulu gözlerime dantelalardan perde iniyor
Sessiz çığlıklarım raks ediyor beynimde,
Tortu bağlamış damarlarımda,
Anlardan bir katre,
Sıvazlıyor sırtımı,

Penceremden zaman kayıyor,
Bir vuslata koşuyor yüreğim,
Avuçlarım göklere gülüyor,
Ey sonsuzluğun sahibi;
Sana vurgun bu yürek diliyor dilim,
Ne gelirse başım gözüm üstüne.

Oysa daha kundaktaydı iradem,
Kalbim mekik dokuyor,
Duyguyla mantıgımın arasında.
Başımdaki aklar küheylan gibi koşuyor,
Göz çukurlarında her günden bir anı akıyor.

Boğazladım akreple yelkovanı,
Ellerimi soğuk çarptı.
Ayaklarında iskarpinler dört nala,
Koşuyorlar ardına bakmadan.
Gitmeyin bende yolcuyum dedikçe,
Ahiretlik küsüyorlar.

Gülmüyor aynalar bayım;
Titrek kelimeler öğütülüyor,
Zamanın çarklarında,
Heybemde yap bozlardan artıklar,
Sonsuzluğun kapısında,
Küflü duygularım.

Nerede dağ sümbüllerim,
Maşrabadan içseydim son yudumu,
Toprak diyorum, yorulmadı misafirden,
Hangi yöne el atsam,
Kilometresi hep radarda.

Elveda zamanın ruhu,
Bir gün olsa gülsen,
Gülerken acıtmadan öpsen.