Vazgeçin artık benden, nolur kesin ümidinizi
Hiç umudum yok, yaşama sevincim yok ki
Hissettiğim acı bir başka, çok tuhaf bir his
O kadar tuhaf ki benim için bir ilk gibi

Kaç yılını bilinçli geçirdiğimi bilmediğim
Şu kısa hayatımda hissettiğim en tuhaf his belki de
Hayatımdan bezdiriyor ancak hayata da o bağlıyor
Korkuyor gibiyim ama yine de göğüs geriyorum onlara

Karşıma gelen her insandan çekiniyor gibiyim
Üzüldüğümü anlatacak, anlayabilecek birileri yok
Halimden anlayanım olsa, anlatabileceğim biri yok
Yaşamaktan vazgeçtiğim hayatta, aslında kimse yok

Yoksa bu yalnızlığım niye
İtiraf edemediğim şeyler mi var kendime
Yasını tutamadığım hisler veya kişiler mi
Belki de yaşayamayıp uydurduğum hayaller

İçinde kaybolduğum korkular mı engel oluyor kendime
Hayaller ile kandırdığım aklım, oyunlar mı oynuyor bana
Şahsen kaybolmuşum ben bu karmaşık yerde
Neresi olduğunu iyi biliyorum ama kayıbım işte