.
Feodal cahiller hazır yol ister,
Düşünce tarlası kısır kaldıkça...
Gerçeği kısıtlı, düşü bol ister,
Hurafe hür aklı esir aldıkça...
.
Ağanın, mollanın en büyük kozu,
Zor hayatta “emin liman” narkozu...
Düşmez, artar kula kulluğun dozu,
Sadakat boş beyni cesur kıldıkça...
.
Batıda her türlü imkan taranır,
Daha müreffeh bir yarın aranır...
Bizim kullar şaha, şeyhe yaranır,
Bir göz ev kendine kasır geldikçe...
.
İnsan, akıl denen güçten ötürü,
Uygarlık yaratan bir canlı türü...
Nasıl yükselir ki, güdülen sürü,
Zamana uymayı kusur bildikçe...
.
Kıssalar söylenir Nuh’tan, Musa’dan,
Mucize beklenir selden, asadan...
Kurtulmak mümkün mü gamdan, tasadan
İlim-irfan asır, asır soldukça...
.
İstişare varken dinde-imanda,
Olur mu hep aynı elde kumanda...
Kabahat diktadan medet umanda,
Ayaklar altında hasır oldukça...
.
Velhasıl son verip bu ucuz keyfe,
Açmak gerek çağdaş, beyaz bir sayfa...
Ancak, gözden düşmez çıkarcı tayfa,
Yalanda, dolanda tesir buldukça...
.
Veli BOSTANCI