bu gece en güzel aşk şiirini yazabilirdim
bir anlamı olurdu yarın, sevgililer gününün
bu gece resmini yapardım mutluluğun dizelerden
yaşamanın bir anlamı olurdu ve sevmenin
sensizliğin anlamsızlığını yaşamaktansa
boğulurdum sözcüklerin gülücüklerinde
gözlerindeki sıcaklık içimi ısıtırken
böylesi üşümezdim
üşümezdim eksi bilmem kaç derecede
taşlar bile buz kesmişken

bu gece en güzel aşk şiirini yazabilirdim
ve yarın bir demet gülle sana gelebilirdim
silinirdi güllerin yüzünden hüzün
hüzün dolu saatleri yaşamaktansa
bakışlarımız her buluştuğunda gülüşürdük
boynumdaki mor kaşkolum
böylesi sıkmazdı boğazımı, yakmazdı canımı
bilmem kaç şiddetinde rüzgar böylesi savurmazdı
savuramazdı yıldızlardan daha uzağa
ağaçlar bile köklerinden sökülürken

bu gece en güzel aşk şiirini yazabilirdim
sebebi olurdun küçücük bir umuda tutunmanın
doğduğum an gibi çırılçıplak duygularımla
uçuruma düşer gibi düşerdim gözlerine
her intihar eşiğinde gözlerimdeki damlalar
bu kadar hoyrat atlamazdı ölüme
böylesi yıkılmazdım
yıkılmazdım bilmem kaç şiddetinde depremle
üzülmezdim vazgeçmiş olmana bile
sevseydin eğer benim sevmediğim kadar

bu gece en güzel aşk şiirini yazabilirdim…

Abdurrahman güleç