Bir gecenin karanlığına daha asıyorum
Yaşanmış onca gündeliğimi
Üstelik dindar münafıkların
Dinsiz keşişleri yunduğu zamanlar eşliğinde
Başlıyorum fitneleri kucaklamaya
İblisi yüceltircesine
Yok ediyorum ahiretimi hiç düşünmeden
Sensizliğin arkasında küfürler savururken
Üstelik bu karamsarlıkları yaşarken
Sana yoruyorum bütün düşlerimi
Ve sana yoruyorum
Aklımda ki gel gitleri

Sonra çıkmazına giriyorum hicranın
Yanıyorum yanabildiğimce
Gece uzadıkça uzuyor geceyle bereber
Varsa yaşanacak çilem
Tırnaklarım batıyor tenime
Kontrol edemiyorum dürtülerimi
Hırpalıyorum kendimi
En zalim yanımın eşliğinde

Bir süre sonra hepten kendimden geçiyorum
İstem dışı sızıyor bedenim uykuya dayanmayınca
Ve gözlerimi yumuyorum
İstemeye istemeye
Ardın/sıra rüyalar aleminde buluyorum benliğimi
Orda bile yokluğunun kalabalığında
Kayb/oluyorum şuursuzca

Mehmet Kılıçel
Soğukdoğulu