kiraz yaprağında gün ışığı
bir serçenin kanadında yağmur damlası
ilk yeşermesi bahar dalının
gözünü açması yeni doğmuş bebeğin


bayramcı çocukların kapı çalması
kahkahayla gülmesi aldıkları paraya
ve balon uçurmaları havaya
gökyüzünde uçuşunu seyretmeleri koşarak


gözlerin ruhumu yansıtır bana
çocukluğumun umudunu
gençliğimin durgun coşkusunu verir
bir çarpı bırakır şiirimin üstüne


ben Eylül’üm sen uçarı baharısın ömrümün
seke seke yürüdüğümüz çocukluk sokakları
yarı görerek birbirimizi
ıslanması gözlerimizin


sen kardeşim dediğin yaktığım kâğıtsın
sevda gözünde suçlu
mahkûmsun
ne kadar bensiz uykusuz kalsa da gözlerin


bir kıza sayfalarca mektup yazdığında
ağarmasısın saçımın
kalbimin durması
çarpması!


anlar mısın bilmem
gözlerimdeki tükenmez hüznü
bulaşır mı gözlerine
sensizliğin her bakışta
dirilişi!..

13. 09. 2021 / Nazik Gülünay