Çorak toprağa düşen yağmur damlası gibi
Sabret, mutlu günleri göreceğiz mutlaka...
Yedi veren güller de bir yudum suya tâbi
Sabret, mutlu günleri göreceğiz mutlaka...

Kalabalık bu şehir yalnız görürler seni
O masum yüreğine sevdiğim sakla beni
Giydirse de esaret ruha kara kefeni
Sabret, mutlu günleri göreceğiz mutlaka...

Söylenmemiş türküyü ancak kırık saz anlar
Hep gönülde ukdedir okunmamış fermanlar
Bu umut tohumunu seven yürek harmanlar
Sabret, mutlu günleri göreceğiz mutlaka...

Semadan dökülürken rahmet hep yudum yudum
Bir çöldeydim sanki ben, bak yeşerdi umudum
İki gönül el ele yürürken adım adım
Sabret, mutlu günleri göreceğiz mutlaka...

Karşılarken canânı yedi veren gülüyle
Meramım ayan beyan işte şiir diliyle
Ben, Rahmana sığındım, aşkın en saf haliyle
Sabret, mutlu günleri göreceğiz mutlaka...

Hatice Olkuner