Baharında bir hayatın, sonundayım baba.
Amansız bir derde tutuldum,
Tedaviler işe yaramıyor artık.

Sancılar, dün gece bölük pörçük uyuduğum uykularımı böldü.
Hastaneyi arayıp, ambulans istedim.
Siz uyanmayın, görüp üzülmeyin diye,
Siren sesini kapatıp gelmelerini söyledim.
Merdivenleri parmak uçlarımla indim baba.

Sen odaya girerken, çıkan doktordu,
Yapabilecek bir şeylerinin kalmadığını,
Artık sonuna geldiğimi söylediler hayatın.

Çok kolay söylediler baba,
Umut yok dediler,
Artık öleceksin dediler.
O kadar kolay söylediler ki,
Bitti dediler baba,
Tıpta çare bitti dediler,
Ölüm yakın hazırlıklı ol dediler.

Ne demek hazırlıklı ol baba?
Ben daha önce hiç ölmedim ki!
Nasıl hazırlanacağımı bilmiyorum.

Oysa hayallerim vardı benim,
Annem ile sana büyük bir ev alacaktım.
Büyük bahçesi olacaktı evin,
Annem bahçeyle zaman geçirirken,
Sen çocuklarla zaman geçirecektin.

Sevmeye doyamadığın oğlun ölüyor baba.
Anneme söyleme, üzülmesin.
O güzel gözlerine yaşlar düşmesin,
Elleri dizlerinde, feryat figan etmesin,
Anneme söyleme baba,
Dayanamaz omuzlarda benim gidişime,
Sen beni sessizce, götür mezarıma.

Bir yandan da seviniyorum öleceğime,
Ağrılar, sancılar, hepsi son bulacak nasıl olsa.
Hayallerim sende kalsın baba,
Bir gün o büyük evi alırsan,
Hayal olsun adı.
Ben ölüyorum, hayalim yaşasın baba.
Sevmeye doyamadığın oğlun ölüyor,
Anneme iyi bak baba.
Anneme iyi bak baba.