Ta doğuştan özgür, özgün başımda,
Akıl da benimdir, fikir de benim...
Bazen mesut, bazen üzgün döşümde,
Sitem de benimdir, zikir de benim...
.
İnanç tüccarına vermem elimi,
Cahil-cühelaya sormam yolumu.
El malı kelama sürmem dilimi,
Küfür de benimdir, şükür de benim...
.
İradem takattir, aklım pusula,
Meyletmem hayırsız paraya-pula...
Muhabbetle bakar gözüm her kula,
Zengin de benimdir, fakir de benim...
.
Ne istersin, gaf mı, çatlayan ses mi,
Büyümüş burun mu, kokan nefes mi...
Sığmaz düz renklere hayatın resmi,
Kırçıl da benimdir, çakır da benim...
.
Yılların izi var yorgun ökçemde,
Her çiçek keyfince açar bahçemde...
Razıyım ne varsa nasip bohçamda,
Altın da benimdir, bakır da benim...
.
Kalırım biçare kahırda, darda,
Gelir de gereksiz dertler art arda...
Lakin ata yurdum, bu hoş diyarda,
Tümsek de benimdir, çukur da benim...
.
Bizi mezhep mezhep bölen utansın,
Bu halden menfaat bulan utansın...
Has kardeşi hasım bilen utansın,
Hasan da benimdir, bekir de benim...
.
Bin yıllık çimento, birlik belgesi,
Kopamaz, vatandan hiç bir bölgesi...
Düştükçe üstüne ”ayın” gölgesi,
Tirşin de benimdir, Tekir de benim...
.
Veli BOSTANCI