Nisan yağmurları düştü gözlerime,
Delinmiş kirpiklerim gök yüzü gibi
Sağanaklar yanaklarımda sevgili
Dudaklarımdan aşağı nehirler akıyor,
Denize varamadan kuruyan.
Bir hasret sarmalındayım
Arnavut kaldırımlı sokaklarda çıkış arıyorum.
Özlemleri tarak yaptım sevgili
Düşlerimde, saçlarını tarıyorum.

Bizim vuslatımız
Betonlar arasında var olma savaşı veren,
Yeşil kadar zor.
Mevsimi kış
Yolları karlı
Gerçeğin gölgesinde,
Prangalı hayallerimiz.
Mil çekilmiştir tutkularımızın gözlerine
Bu yüzden
Göremez, duyamayız
Ama yürekten hissederiz birbirimizi
Bu yüzden sadece tuallerdedir sevişmelerimiz.

Sen ve ben !
Bir çift taklacı güvercin
Sahiplerimiz de
Kafeslerimizde farklı
Olsun;
Gerçeğimizde bıraktığımız özgürlüğü,
Yaşatalım düşlerimizde
Susma !
Yalvarırım susma
Susmak, sana iyi geliyor biliyorum.
Ama ben;
Sen sustukça ölüyorum.

Ozan Ali AYDIN