1
Yorum
9
Beğeni
0,0
Puan
915
Okunma
Bu kentte ne sevdik, ne de sevildik
Yarı ölümdü, uyku halimiz
Bir gün güldük, çokça öldük
Mutluluk haramdı, bu sokaklarda
Kaldırımlarında bin bir tuzak
Mutsuzluk soluyor, toprağı, havası
Nedensiz cezalandırılmış da ruhu tutsak
Bu şehir hiç gülmedi, gülmeyecek
Gökyüzü maviyi unuttu, karanlığa gelinlik
Kentimde kuşlar uçmaz, çiçekler açmaz oldu
Sevmek güzel deyip hayal kurdurdular
Mutluluk buysa saydır esamisine
Ünal TÜRKOĞLU
Cevap Yaz