yüreğim heran sessizden senin adını söyler
sen divane gönlümün yeganesisin Ayfer
önceleri çöl iken gönlüm, açıyor şimdi güller
kurduğun aşk bahçemin gonca gülüsün Ayfer

gözlerinde derin mavilikler okyanuslar mı taştı
altın sarısı saçlar geceme güneş açtı
aşk uzakken gönlüme nasıl böyle yaklaştı
aşka inanmayan kalbimin utancısın sen Ayfer

hüsran dolu aşklarla olmuştum pare pare
tövbe etmiştim aşka yoktu sanki hiç çare
demek aşk da olsa deva varmış her derde
pare pare gönlümün tek çaresisin Ayfer

saraylara çevirdin virane-i gönlümü
gönül sarayımın sen, tek sultanısın Ayfer
anlamsızdı senden önce yaşamak nefes almak
aldığım her nefesin manasısın sen Ayfer

ayrı düşsek de şimdi her nefes canımdasım
yitirmediysem aklımı bil ki hep aklımdasın
hissetmek varlığı, can katıyor canıma
can verdiğin bu canın, cananısın sen Ayfer

okyanuslardan derin gökyüzünden engin
bir rüya yolculuğu senin mavi gözlerin
gönül bahçemde açan sen kokan o güllerin
seninle keşfettiğim daha nice şeylerin
önce yoktu şimdi varsa, ilhamısın sen Ayfer

artık tek yolculuğum bu mavi yolculuk olsun
kaptan kılavuz ne gerek yüreğimde aşkın olsun
isterim ki bu yolculuk, bir ömür sürüp gitsin
sen bu yorgun yolcunun son yolculuğusun Ayfer

vedat hindioğlu