Seni sevdiğimi kimselere söyleyemedim
Sır gibi saklayıp hasretini sinemde besledim
Bir türlü sabah olmadı, gece boyu seni düşledim
Gün olupta Vuslatı göremedim
Seni sevdiğimi kimselere söyleyemedim yar
Söyleyemedim...

Irmak olup kendi içimde çağladım
Belkide dayanamıp kahrımdan ağladım
Hayali düşü sana bağladım
Gururumdan ödün verip...
Seni sevdiğimi kimselere söyleyemedim

Aliyim mecnun olamam
Senden başkasından derdime derman bulamam
Bırak sensiz kanasın yaram...
Kanayan yaramı unutupta...
Seni sevdiğimi kimselere söyleyemedim

Yardır cennetten açılan kapı
Gönülde serdir akan bir damla yaşı
Ey gönül kuruttun bahçe bağı...
Sevgim ile aşkın besleyip...
Seni sevdiğimi kimselere söyleyemedim

Şerif’e derman olmaz Tabipler
Bilmez halını konuşur diller
Sevdaya düşmeyince anlamaz Eller
Ellere küsüpte...
Seni sevdiğimi kimselere söyleyemedim