1
Yorum
7
Beğeni
5,0
Puan
976
Okunma
koşuyordum tutsaklığına dudaklarının
tüm esaretimle nefes nefese...
ne kadar çok şey söylerdik
hatırlasana yokluğunu ışıklarında saçlarının...
ne kadar gülmüştük sabaha karşı
tutturduğumuz kirli toprağında gecenin
uzun ve yaldızlı...
her şeyden habersiz o temiz ruhu gözlerinin
siyahında parlardım senden habersiz...
sevincim
inancım ve özgürlüğü soğutulmuş yüreğimin hayatta kalan köşeleri
sessizliğim bile sensizmiş be...
bir düşünsene sensiz olduğumdan bile habersiz olduğumu yıllardır
ya da şiirleri boşver
birkere daha ben olsana gölgemde
uyuyan uçlarında parmaklarının
habersiz...
seni yukarı bakan mağrur kibirli halinle tanıdım
unutma sevildiğinden habersiz yarim
sen kiminle olursan ol
ben hep ruhunun güzel bakışlarının değdiği yerdeyim...
can-i
5.0
100% (1)
Cevap Yaz