Haydi bir kalem,
Bir defter verin, şimdi bana..
Iki satırda değiştireyim dünyayı..
Şiirler yazayım içinde sevda olan,
Buram buram aşk koksun,
Mevsimler gibi..
Çocuklar olsun, neşe içinde,
Gözlerinin içi gülsün,
Dertten tasadan uzak,
Yarınlara umutla baksınlar..

Bir kalem verin bana,
Bir de defter..
Anlatayım insanlara,
Yeşili, maviyi ve gökyüzünü..
Merhameti, kardeşliği
Dostluğu ve insan olmayı..
Eyy insan, çok yoruldun biliyorum,
Yordular, kırdılar tüm masum yanlarını,
Kirlettiler gönül haneni..
Umudun bile kalmadı,
Kendi türünden..

Bir kalem verin bana,
Bir de defter..
Yazayım gelmiş geçmiş,
Bütün zamanları..
Hep mi vardı ?
Bu kadar elem keder,
Ne olur artık yeter..
Daha beter olmadan, gelecek,
Bir dur desek, bir durdura bilsek,
Bütün zulümleri..

Şiirlerde kalmasa, sevda..
Sevgi çoğalıp taşsa,
Çocuklar mutlu olsa..
İnsanlık yeniden ayaklansa,
İyiliğe, dürüstlüğe,
Merhamete, güzel ahlaka..
Kimse kimseyi, kırmasa..
Yormasa üzmese..
Anlamaya gayret etse
Ve bilse, şu üç günlük ömürler,
Ne de çabuk geçmekte..

Bir kalem verin bana,
Bir de defter..
Değiştireyim dünyayı
Keşke, dedim az önce..
Keşke !
Şiirler kadar güzel olsa,
Yaşadığımız şu dünya..

Şiir: Gönül Cesli
02.08.2021