19
Yorum
51
Beğeni
0,0
Puan
1768
Okunma

Doğa aşığı biri olarak çok üzgünüm ..
Kaldırdım içimdeki yalnızlığı dağa.
Uzun uzun baktım sağıma soluma.
Paslı bir kancaydı takılan yüreğime
cennet çırılçıplaktı önümde.
Uçurumları dolaştı içimdeki kuzgun
içimde taş yağmuru
içimde yurtsuzluk
içimde suya uzanan fıstık ağacının yokluğu
içimde şifasını kaybetmiş bir dünya
Dilimde binlerce beddua..
İçimin içi acımakta.
Ç’ağlayıp ç’ağlayıp yağmur olabilseydim keşke
yeşilin koynunda asırlık üryana.
Ve merak içindeyim;
Bunca talana bunca tahribata
hor kullanıma
’’Etki ’’ yasasıyla
ne zaman ’’tepkisini ’’
koyacak doğa..!
Ferdaca