İşte gömün kafanızı kuma
Dilerseniz kapatın gözleri, kulakları
Kaçınılmaz gerçekler yine de yakalar
İçinde bulursunuz kendinizi cenderenin.

Kiminin zemini taşımaz onu yükseğe
Kimi de yüksektedir ve fakat ne çare
Bilir biri halkı,hakkı ve aklı, erişemez
Sığdır diğerleri,ciğeri beş para etmez.

Nereye bakarsan bir kokuşmuşluk
Neyi dinlesen sarar ruhu karamsarlık
Hiç mi adam kalmamış bizde e yeter
Böyle cılızlıklar o zaman olur mukadder.

Elini uzattığı her şey kopup gelir
Buğday ambarını fareye vermek nedir
Dedemlerden almadık mıydı bu vatanı dün
Daha kanları kurumadı verilen şehitlerin...

Kötü yazsak çarpar birilerine ve belki alınır
Biz uyurken düşmansa uyanıktır
Neden yaktırıldı binlerce hektar orman
Bence bu kadarı gerçekten aymazlıktır.

Bir izin için beş kez asfalt eskittirenler
Şimdi bu yangını neyle söndürecekler
Tarih onları da yazacak eminim
Yaşananlarda belki de en masum benim.

Bizim dilimiz ormanı cennet yaptı zihinde
Husumeti değil, dostluğu övdük her demde
Maddiyatla boğuşurken zavallı vatandaşım
Başına musallat olan şu belâya bir bakın.

Makam aracına binmek değil maharet
Makam ağırlığını taşımaktır fazilet.
Caka satmakla yükselmedi uygarlık
Adaletle tecelli bulur beklenen rahmet.

Diyorum ki bu vatan hepimizin
Yerin altından da üstünden de gelse felâket
Yine bu millettir yaraları saracak
Biz anlayışı olmazsa yine, üst akılda
Onları ne toprak alacak,ne de tarih yazacak.

Şimdi neleri değiştirmeli bir düşünün
Yurdun istikbali ancak akıl ve vicdan da
Sıradan bir biz anlayışı vardı ya
İşte şimdi gerekli, çünkü ebeden rövaçta.

Oğuzhan Külte