3
Yorum
30
Beğeni
4,6
Puan
789
Okunma
Göz çukurunda duyumsanabilir, karaltıyla sökülüp aynılığa teslim olan iplikler ve
öldürdüğümüz mutluların yüzlerinde
Mart yağmur ve kuzgun
Sonsuz kısalıyor
Ay yalnızca kanamakta..
Ve aniden tomurcuklanıyor gece
Fısıldayan sesler
Kahve kokusu, orada hissizlik çocukluk değil, yalnızca sade inilti
Kendi hoşluğunda aşk ve gölgesini emen bir mermerden başka gerçeğe dokunuyoruz
Durduğum yüzey, alkolle sıvanıyor
Nereden baksak tanrısal değildi, bu ıslaklık
Biteviye çığlıklar
Ve trampatalar çalarken
Kapanıp duruyoruz bir suyun sağlamasında
Su da tutardı kederi, kendini ve narince,
,,,
Önce kendinden uzaklaşıyor her şey
Sonra Marlen’li kadın
Lacivert topuklu
Tik, tak..
5.0
89% (8)
1.0
11% (1)
Cevap Yaz