Senden sonra
Güneş küstü bana
Gündüzlerim karanlığa gebe kaldı
Senden sonra hüznüm döküldü canımdan
Kala kaldım kaldığım yerde
Senden sonra nefes almayı unuttum
Ne ekmek ne aş ne su
Hayata küstüm senden sonra
Hayatta bana küstü
Yağmurlar yağmaz oldu
Yağdığı vakit te hep beni teyet geçti
Oysa ıslanınca sen aklıma geliyordun
Senden sonra dilim lal
Gözlerim hiç bir şey görmez oldu
Hayatı katıksız ve tek yaşıyorum
Sen aklıma düştüğünde
Yüreğimin küs halı cennet bağına dönüyor
Senden sonra
Tüm umutlarını topladım
Kafama şifa niyetine sıktım
Hayata bağlanmak için çaba gostersemde
Hayat senden sonra çekilmez hal aldı
Senden sonra hayata çizgi çektim
Acılarımı harmanladim
Ne tadım kaldı ne tuzum
Beyhude bir hayatın içerisinde
Kendimi arar oldum
Senden sonra kaç kere
Ölümlere mektup yazdım
Hayatı yok etmek için çabaladım
Olmadı olmuyor işte
Senden sonra yaşamayı dahi beceremedim
Her gece. Hüzün yaşlarım dökülür
Her gece idam ediyorum benliğimi
Başım yastıkta iken
Olmuyor işte yapamıyorum
Aklıma sen düştükçe
Anılar hayata bağlan diyor
Sol yanım ise
Git diye haykırıyor
Senden sonra yutkundugum
Nefesim dahi ihanet içinde
Yasiyormuyum
Olümúyüm bilmiyorum
Anlayacağın kör topal bir nefesin içindeyim
Bazen yanağımdan bir damla göz yaşı dökülüyor
Sanki kezzap indiği yeri kesip iniyor
Düştü geride canımdan can alıyor
Ama umursamıyorum
Ama hiç acıyıa aldırmıyorum
Çünkü biliyorum ki sebebi sensin
Senden sonra
Hayatı unutmak istedim
Senden sonra nefesimi kesmek istedim
Senden sonra sonsuz uçurumdan
Kanatsız bir şekilde uçmak istedim
Olmadı yapamadım
Yine sebebi sen ve sen
Sen bu can nefes aldıkça
Sen bu canda var oldukça
Sanırım ölüm dahi
Benden uzak kalacak
Ne senle oldu nede
Senden sonra
Olmuyor işte
Bu şerefsiz dünyada
Senle nefes alamadım
Senden sonrada almanın derdinde değilim...