0
Yorum
5
Beğeni
0,0
Puan
367
Okunma
Uyanıyorum bir sabah rüzgarın buğulu sesi,
Sanki ömrümün son günü bu sonbahar,
Bomboş sokaklar, üşümek ikinci planda,
Özlüyorum bir şeyleri;
Gözüm dalıyor savrulan bir yaprağa,
Gittikçe kimsesiz kalıyor ağaçlar,
Her savrulan yaprakla gidiyorum biraz daha uzağa,
Kafamda susturamadığım onca şeyi,
Yüklüyorum bir ağacın savrulan her parçasına..
(SEZER KARAKUŞ)
