Ah Tolganay
Çölleşti bağrım, hasretim katrelere
Çatladı damarlarım, senin yüreğin ne halde
Toynaklıların tozu bürüdü sırtımı
Yaban ellerdeyim sensizlikte
can dediklerin can verdi
Kahpe kuşunlar beni deleydi Tolganay

Öksüz kaldı dallarım
Burcu burcu kokmuyor bağrım
Bilmezdim barutu, tankı
Şimdi kan kokuyor yüreğim, kan

Sende git Tolganay
Tenimde gezinen parmaklarını özleyeceğim
Peştemala doldurduğun buğdayları
Yaşmağına indirdiğin yaşları
Yemeninin açtığı çukurları
Altın başak gibiydi gülüşün
Gözlerin umut bakardı
Sözlerin alevdendi
Dağladın beni Tolganay
Oy çektim dağlar uyanmadı
Bin parçaya bölündüm de
Anlamadılar beni oy anam oy
Git artık, arkana bakmadan
Git, bekletme ciğerim dediklerini
Garip geldim, garip öleceğim ben
Vahalara döndü yamaçlarım
Ağlıyor ekilen tohumlarım
Sen gibi kurudum, soldum
Sen gibi bitip tükeniyorum
Anaydım hepinize yeterdim
Toprak ananıza kor düştü
Yaban elde gulleler düştü
Yüreğime mavzerler yerleşti
Son demde bir veda kaldı
Ona da hasretin düştü