Gonca olur
Gül olur … adları
okul men olur onlara
ama varsa okuyanları
ilkokul beş belki de üçte “yeter” olur okudukları
örüklerinden asılır cehalete diyet olur varlıkları
kırılan gonca güldür dallarında büyüyense diken
batar batar batar … kanayan yüreklere




siyaha çürür mavi önlüğüm
düşümde kalır
kara kalem
kokulu silgim
“Ayşe okula gel.” yazılı defterim
ilkokul üçten terk
diye geçerim resmi kayıtlara
silmek istiyorum yanlışları
silgim hâlâ okulda mı öğretmenim



sisli karanlıklarda
korkak geceler büyür içimde
cehaleti hangi asırda gömdünüz alınyazıma
gölgeleri kim çizdi suratıma
ellerimi hanginiz sakladı kuza
karanlıkta gonca gül olur mu öğretmenim



gündüzlerimi ezdiniz pis karanlıklarda
öğrendikçe büyüyecekti yüreğim
hece nasıl kurulur
yirmi dokuz harften hangisi
“ oku ! ” diye ünler öğretmenim












Sıtkı Özkaya